నాగలి-నక్షత్రాలు.

   రేడియో నాటిక              నాగలి -నక్షత్రాలు                రచన 
                                                                 కీ శే   రావూరు వెంకట సత్య నారాయణ రావు                                       
   
                                                                                                                                             
మాధవ్-దివ్య ప్రభాతం శాంతా!
శాంత -బియ్యపు గింజలు స్వామీ ! 
మా-   శుభోదయం   శాంతా!
శాం -నిజమేస్వామీ!......ఇంట్లో బియ్యపు  గింజలు  లేవు......పిల్లలు  ఎనిమిదింటికల్లా బడికి  వెళ్ళాలి.
మా -ఏం   అయిపోయినాయా?డబ్బాలో  లేవా?
శాం -డబ్బాలోనా?........అది  నాకంటే  సిగ్గుపడి  కొట్టుకొంటున్నది.అన్నదానానికి  హస్తం జాచి  నట్లుగా బియ్యంతో నిండి  వున్నప్పుడా  పాత  డబ్బా  పకపకలాడుతువుంది........అయిపోయినప్పుడు  గిల  గిలా  కొట్టుకొంటున్నది.
                                        [డబ్బా  సందడి]
శాం -అలా  చెవులు  మూసుకొంటారేం?
మా-ఏం   చెయ్యను మరి?  ఇటు  పిట్టల  కల కలారవాలు కమ్మటి  గానం వినిపిస్తుంటే,ఆనందంతో  వింటున్నాను .......
వెనక  ఈ డబ్బాల  సంద  డి    ఏమిటి?
శాం -ఆడబ్బా  మన  బిడ్డల  కోసం  తాపత్రయ  పడుతోంది.కడుపునిండా  అన్నం  పెట్టి,చక్కగా  ముస్తాబు  చేసి బిడ్డల్ని   ముద్దులాడుతున్నప్పుడు   వారి  పకపకల   ముందు   ఈ పిట్టల   కలకలారవాలెంత స్వామీ!
మా-అప్పుడే   ఆగిన్డెం    డబ్బా!
శాం -ఒకసారి   హెచ్చరించింది....వూ రుకొన్ది .మీ భావ  లహరికి  అడ్డం  రావడం   దానికి  మాత్రం ఇష్టమా?ఇంత సంభాషణ  దేనికి?    మనకు   కావలసింది   బియ్యపు  గింజలు.......ఈ  రోజుకో  ఆరు   దోసిళ్ళు,ఆరు   దోసిళ్ళు......
ఈ రోజుకో  ఆరు  దోసిళ్ళు   మాత్రమె!అంతే!   రేపటి  మాట  ఆ  పరమాత్మునికి  ఎరుక .అదుగో     పెద్దవాడు  కదులు  తున్నాడు   పక్కమీంచి........లేవగానే "అమ్మా!  వంట  త్వరగా చెయ్యి........లేకపోతె బళ్ళో  లేటు   మార్కు  పడుతున్దంటాడు .
మా-శాంతా పక్కింట్లో  పట్రా
శాం-   పక్క  ఇంట్లోనా?ఇంకా  ప్రజలు  కంటి   తలుపులే  తెరవ  లేదు,ఇంటి   తలుపులెం  తెరుస్తారు?ఎవరు  బియ్యం  కొలిచి  నా కొంగులో  పోస్తారు?అయినా  ఇది మొదటి  సారి  కాదుగా!
మా-బాధ  పడకు  శాంతా!.......కొంచెం  కూడా  బియ్యం   పిల్లలకు  కూడా  సరిపోవా?
శంఉండండి     చూచి -  వచ్చి  చెపుతా  ఎన్ని  వున్నాయో!
మా-నా  జీవిత  మంతా  నక్షత్రాల  వంక  చూడడం  తోనే  సరి  పోయింది.కవనాల  లోంచి  వీచే  మలయ పవనాలతోనే  జీవితం  హాయిగా  నడిచి పోతున్దనుకోన్నాను. ఒక్కసారి   నేలవంక  చూడ  లేదు.
శాం-  ఇరవై  ఆరు,ఇరవై  ఏడు,ఇరవై  ఎనిమిది ,ఇరవై  తొమ్మిది పైన  అర   ముఫ్ఫయి గింజలకు  అర  తక్కువ.
మా-ఏం   లెక్క  అది  శాంతా?
శాం-  బియ్యపు  గింజలు....డబ్బాచుట్టూ పడ్డవి-అంచున  అతుక్కున్నవి ఏరి  తెచ్చి  లేక్కపెడుతున్నాఅర  తక్కువ  ముఫ్ఫయి .....అక్షింతలకే  చాలవు,భక్షణ కేం  సరిపోతాయి?
మా-శాంతా!  ఈ  జ్ఞానోదయం  చాలు.....ఇంకా  ఎక్కువ  చెప్పక్కర్లా....గింజలు  లెఖ్ఖ  పెట్టి  ,పంజరంలో  వున్న  చిలకను  బాకుతో  పొడిచినట్లు  నా  హృదయాన్ని పొడవకు  శాంతా!నిత్య  జీవితాన్ని  అర్ధం  చేసు  కొంటానిక  బియ్యపు  గింజల్లో కల  జీవ  శక్తినే  కాదు  వేదాంత రహస్యాన్ని కూడా అర్ధం  చేసుకొంటాను.శాంతా!ఈ  నాటినుంచీ  నిత్య  జాగారం  చేసి ఓగిర  సమస్య  తే ల్చుకొంటాను.నువ్వు  లోపలి  వెళ్లి పొయ్యి  రాజేసి  ఎసరు  పెట్టు.......ఎలాగోలా  బియ్యం  తెస్తాను.బియ్యపు  గింజల  కోసం  మన  నేయ్యాన్ని  దూరం  చేసుకో  లేను   శాంతీ!
శాం-  నేనెప్పుడూ మీ  చరణ   దాసినే!పసికందుల  పోషణ  సమస్య.....నన్ను  కర్తవ్యతా మూదురాల్ని   చేస్తుంది...అలాటి  సమయంలో   నేను  మాట్లాడే   మాటలను  దూషణలు  గా భావించ  కండి. ....మీ  పాదాలకు  నమస్కరిస్తాను.
మా-శాంతా!నీ  చిత్త స్థైర్యాన్ని పోగొట్టిన నేరాన్ని  అంగీకరిస్తున్నాను.నీ  నేత్రాలలో  ఇదివరకు  విర  బూసిన  కాంతులు  క్రమంగా  వెలిసి  పోయినందుకు  కారణం  నేనే!శాంతా!దూరతీరాలనుంచి  తరలి  వచ్చే  ముర్ముర  తరంగాలవంటి నీ  సన్నటి  ఎలుగును  మార్చి   వేసిన  నేరం  కూడా  నాదే!
శాం-నేరాల  మాట  దేనికి  లెండి.సంతానాన్ని  సంతోషంగా  పెంచాలేకపోతున్నచింత  ఒక్కటితప్ప......నాకేం  లోపంవుంది!
మా-వెళ్ళు  నిప్పు  రాజేసి   ఎసరు  పెట్టు
శాం-  అలాగే!
మా-ఈనాడు  అర్ధం  చేసుకొన్నాను....జీవిత  రహస్యం.ఈ కవిత్వాలకు,కళలకు  ,శాస్త్రాలకు, చర్చలకూ,పదవులకూ,ప్రాబల్యానికి  వెనుక  అసలు  వేదాంతం  ఒకటి  వుంది.అది  ఆహారానికి  చెందిన  వేదాంతం ,అత్యద్భుత  వేదాంతం.ఆహార సమస్య తే లందే...విహారాలు  లేవు,వినోదాలు  లేవు.మానవుడికి  అసలు  ప్రగతే  లేదు.
.......ప్రాబల్యం  లేదు...ఆహార సమస్య  ప్రప్రధమ    సోపానం ...దీన్ని  పరిష్క రించే  మార్గం  చూడాలి  ముందు.....ప్రస్తుతం  ఈనాటి  పరిష్కార  మార్గం  ఆలోచించాలి.బియ్యం....ఆరు దోసిళ్ళ  బియ్యం..ఎలాగోలా  సంపాదించాలి .తప్పక  సంపాదించి......ఆ....ఉపాయం  తట్టింది.ఆకలికి  కవిత్వానికి  చాలా దూరం.భాషా  వైదుష్యానికి  జీవిత  పోషణకు   పొంతన  కుదరదు.ఉపాయం  దొరికింది....వెళ్లి  బియ్యం  తేవాలి.
                          ****************************************           తక్కినది  రేపు