విశ్వ నాథ వారి పద్యాలు

విశ్వనాథ వారి పద్యాలు
ఎందుకు మీ పదాబ్జములే మది నెంచెడు మేము జ్ఞప్తియన్
దుందుమె!సంతసం పడుచు నుందురుమావగు కుర్ర చేష్ట లిం
పొందగ గాంచి యా పనుల నుంతురె మీ మదిలోన మీ కివే
వందనముల్ గురో! మరల వత్తెరే!మమ్మెపుడేని గాంచగా!

ఇప్పటిలోన నియ్యెడలనేవసియించుట మాకుఎందునున్
తప్పదు,వేలు ముద్దులు ముదమ్మున నిచ్చితినంచు దమ్ముతో
జెప్పుడు వేల్నమస్కృతులు సేసితి వంచును దాత గారితో
జెప్పడు తల్లిగారికిని చెప్పడుసంగతి నంచు మ్రొక్కులన్!

ఒకడల్లాయన,క్రీస్తనున్,మరియుదా నొక్కండుగోవిందుడన్
చొక డింకొక్కడు సాంబుడంచొకడు ఓహో యడంచండ్రు
డొకడౌ యందరునొక్కరో యదియు కాదోఏమి తన్మూర్తి స
ర్వ కళాభిజ్ఞుల మిమ్ము బ్రోవగను వారన్ సర్వకాలమ్ములన్!

తిరుపతి వేంకటేశ్వరులు దేశముగైతయు గ్రుచ్చి యెత్తబన్
దరుపుర మాంగ్లపుం జదువునన్ జని వారలలోన వేంకటే
శ్వర గురురాజ మౌళిపద సంజనిత త్రిదివాపగా సుధా
ఝరములముక్కండు ఫల సంగతి సత్కవి వై మెలంగుచున్!

తన ఎద ఎల్ల మెత్తన,కృత ప్రతి పద్యము నంత కంటె మె
త్తన తన శిష్యులన్నేడదంగల పేముడి చెప్పలేనిమె
త్తన యయి శ్తృపర్వత శతారముసత్కవి చెళ్ళపిళ్ళ వేన్
కన గురువంచు చెప్పి గొప్పగా అది గొప్ప తెలుంగునాడునన్!

శిష్య వాస్తల్యంబు చెలువు దాల్చిన మూర్తి
కాకలి కంఠంబు కత్తి కోత
ఎడద మెత్తదనంబు విడిది చేసిన చోటు
వ్యర్ధ వాదములకు అగ్గి పిడుగు
భాషానుభావ పరీపాక స్వరూపము
నీరసవాది కన్నీటి ముంపు
పరమ నిర్భీకుండు పరమ సత్యవ్రతాచారుండు నున్ సత్సన్
గరుండుసమభి గమ్య త్వమప్రదుష్యత్వ మొప్ప
వరలునట్టి చెళ్ళ పిళ్ళాన్వబరం స్మదుపజ్ఞ మౌ భవ్య సృష్టి
దేర్చు ప్రధమ రాయ శశికి మూర్తికిన్ జోదుళ్ళూ పెట్టి

అలనన్నయ్యకులేదుతిక్కనకు లేదా భోగమస్మాదౄశ్న్
డలఘు స్వాదు రసావతార ధిష శాహంకార సంభారదో
హల బ్రాహ్మీమయమూర్తి శిష్యుడయ్యాడన్నట్టి దొవ్యామ పే
శలచాంద్రీ మృదు కీర్తిచెళ్ళపిళ్ళ వంశ స్వామి కున్నట్లుగన్!
ఇందులో ఏవైనా తప్పులు కనిపిస్తే పాఠకులు దిద్దవలసిందిగా ప్రార్ధిస్తున్నాను.
జ్ఞాన